Girişmiş bulundum…
Tam 8 sene önce hiç planda olmadan profesyonellikten girişimciliğe geçmişim.
Yazdığım iletide ne yapacağımı biliyormuşum gibi karalamışım da… En ufak bir fikrim yoktu ne yapabileceğimle ilgili.
Şirketlerde çalışırken de hep kendi kendine fazladan hedefler koyan biri olmama rağmen çok rahat söyleyebilirim ki “girişimcilik” hiç akıl karı bir iş değil.
8 senedir kendimi yenilmez hissettiğim, kendimle ve yaptığım işlerle gurur duyduğum günlerin yanında çok zorlandığım, çözülemeyeceğini düşündüğüm, mücadeleden yorgun düştüğüm zamanlarım da oldu.
İşe girişirken bu kadar zor olacağı ile ilgili bir fragman izleseydim yine de filmi çekmeye girişir miydim hiç bilemiyorum.
Bir taraftan oldurmak için ısrar ettiğin hiçbir iş olmuyor; olmasına ihtimal vermediğin bir çok iş kendiliğinden oluyor. Hiçbir şirketi, hiç kimseyi gözünde büyütmemek gerektiğini insan çok iyi öğreniyor.
Bazı günler “bu kadar sorumlulukla yaşamaya gerek yok” dediğinde karşına öyle güzel bir hediye çıkarıyor ki; yola daha da güçlenmiş geri döndüğünü düşünüyorsun.
“Kesin desteğini alırım” diye düşündüklerinden bazen en ufak hamle göremezken bazen hiç ummadığın bir yerden destek alıyorsun.
Yardım istemeyi seve seve öğreniyorsun.
Zor insanlarla mücadele etmek zorunda kalmak insanı yormuyor da aynı dili konuştuğunu sandığın kişilerle anlaşamadığında iş yoruyor.
Pek de güzel hatalar yapıyorsun. Ben 27 yaşında “girişimci” olmuşum. Bu yola 20li yaşların bana verdiği yetkiye dayanarak her şeyi çok iyi bildiğimden ve inadımdan giriştim sanırım. Sizin nedeniniz nedir bilmiyorum. Ama elbet çok önemli, diğer insanların bazen anlamakta zorlandığı nedenleriniz vardır.
Kendi işimi kurmaya karar verdiğimde bana fikir verecek olan kitapları araştırdım. İş hayatına bakış açımı en çok değiştiren kitap 100 Dolarlık Başlangıç oldu.
Girişimciliğe ne zaman adım atmış sayılıyorsun tam olarak bilemiyorum. Şirketi açtığın gün mü, kendi adına bir işe kalkışma kararı aldığın an mı, mücadeleye başladığın zaman mı…
Benim mücadelem 8 yıl değil de sanki çok eskilere dayanıyor gibi hissediyorum bir yandan da. Bence anadolu lisesi sınavlarına hazırlanmaya başladığım an. Ardından yeni mücadele üniversite sınavları… Bir sonraki önemli girişim iş hayatındaki ilk stajıma girme çabam… Bir sonraki ilk paramı kazandığım an… Sonraki bir sonraki işime geçişim…
Girişimcilik sadece kendi şirketini açmak demek mi bilemiyorum. Ben bir türlü ne iş yapıyorsun diye sorduklarında bir kelimeyle cevap veremiyorum. Ya sen?